RȦJNKUMA

Hasło po polsku
wkroczyć, wkraczać
Hasło po wilamowsku
RȦJNKUMA
Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady

RȦJNKUMA v. (imp. sg. KU(M) RȦJN, pl. KUMT RȦJN; part. perf. RȦJN(GY)KUMA + zȧjn)

praesens

sg.

pl.

1. p.

KU(M) RȦJN

KUMA RȦJN

2. p.

KYMST RȦJN

KUMT RȦJN

3. p.

KYMT RȦJN

KUMA RȦJN

praeteritum

sg.

pl.

1. p.

KOM RȦJN

KOMA / KÖMA RȦJN

2. p.

KOMST RȦJN

KOMT / KÖMT RȦJN

3. p.

KOM RȦJN

KOMA / KÖMA RȦJN

wkroczyć, wkraczać (o wojsku): Wi dy Rüsa rȧjnköma, to mahta zy, wo zy wułda, ȧ wjyr müsta yns hejnłen. ‘Gdy wkroczyli Rosjanie, to robili, co tylko chcieli, a my musieliśmy się chować.’

Zob. też: → KUMA
Audio, do odsłuchu wymowy