RÖT

RÖT s. m. (pl. RÖTA)

1. rada (porada): Yhy kom cy djyr nöm röt owi cyr ełder śwaster. ‘Przyszedłem / Przyszłam do ciebie po radę jako do starszej siostry.’; Zy go jum ȧn güta röt. ‘Dała mu / jej dobrą radę.’

2. rada (organ kierowniczy): Der śrȧjwer decydjyt zih zoüwer cy odanka, nö fjyr decyzyj fum Huha Röt. ‘Skryba sam postanowił wypowiedzieć służbę, jeszcze przed decyzją Najwyższej Rady.’

Por. też: röt gan ‘dać radę’: Wen dy der ny gyst myt dam röt, konsty inda cy mjyr kuma, ȧn yh wa der dermyt hyłfa. ‘Jeśli nie dasz sobie rady, zawsze możesz przyjść do mnie, a pomogę ci z tym’