RYMGEJN
| Hasło po polsku |
chodzić sobie, potrafić chodzić, chodzić tu i tam, wszędzie
|
||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Hasło po wilamowsku |
RYMGEJN
|
||||||||||||||||||||||||
| Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady |
RYMGEJN v. (imp. sg. GEJ RYM, pl. GEJT RYM; part. perf. RYM(GY)GANGA + zȧjn)
1. chodzić sobie: Dos ej ȧ zyter ziöefer, har bytrynkt zih, ȧ nöhta gejt’ȧ ȧzu rym. ‘To jest taki pijak, upije się, a potem tak sobie chodzi.’; 2. potrafić (sprawnie) chodzić: Mȧj baba ej śun ȧzu śwah, zy gejt śun ny rym. ‘Moja babcia jest już tak słaba, ona już nie chodzi (tylko np. ciągle siedzi lub leży).’ 3. chodzić tu i tam, wszędzie: Dy śmjergüśnikja gejn ufum Rynk rym ȧn zy hałda dy oüta uf, ȧn zy bygisa dy mȧkja myt woser. ‘Śmierguśnicy chodzą po rynku, zatrzymują samochody i polewają dziewczyny wodą.’ |
||||||||||||||||||||||||
| Audio, do odsłuchu wymowy |
|