ŚADUŁ

ŚADUŁ s. m. (pl. ŚADUŁN, dim. ŚADEŁA)

1. łeb (głowa zwierzęcia): Der küśaduł ej grus ȧn śwjer – har kon wȧnn bocy dresik oba zugiöe fjycik kilo. ‘Krowia głowa jest duża i ciężka – może ważyć do trzydziestu lub nawet do czterdziestu kilo.’

2. łeb (głowa człowieka): Gej öbaht, do dy der dan duła śaduł ny cyśłyst! ‘Uważaj, żebyś nie rozwalił sobie tego głupiego łba!’; Der Mjyra ej oder güt! Dar höt ȧn śaduł ȧn gyłderan! ‘Ale Kazek jest dobry! Taki łeb to złoto! (dosł. ‘Ten ma złoty łeb’)!’

Zob. też: → HIÖET