ŚŁÖN (ZIH)

Hasło po polsku
bić, bić się, uderzyć
Hasło po wilamowsku
ŚŁÖN (ZIH)
Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady

ŚŁÖN (ZIH) v. (imp. sg. ŚŁÖ, pl. ŚŁÖT; part. perf. GYŚŁIÖEN / GYŚŁÖN + hon)

praesens

sg.

pl.

1. p.

ŚŁÖ

ŚŁÖN

2. p.

ŚŁYST

ŚŁÖT

3. p.

ŚŁYT

ŚŁÖN

praeteritum

sg.

pl.

1. p.

ŚŁÜG

ŚŁÜGA

2. p.

ŚŁÜGST

ŚŁÜGT

3. p.

ŚŁÜG

ŚŁÜGA

bić (się), uderzyć (kogoś / coś): Ny śłöt’üh kyndyn, ok zȧjt gyhüźum, bo’h wȧ ołys y ojer ełdyn fercyła. ‘Nie bijcie się dzieci, bądźcie grzeczne, bo opowiem wszystko waszym rodzicom.’; War śłyt dy fad, dan hȧsa zy fadśynder. ‘Kto bije konie, nazywa się «fadśynder»’; Zy ziöen, do s’water ny śłyt cwe möł y ȧn płoc, ȧ füt ys’s ny wür. ‘Mówi się, że piorun nie uderza dwa razy w to samo miejsce, a przecież to nieprawda.’

Audio, do odsłuchu wymowy