ŚŁYFYN

Hasło po polsku
usypiać, być sennym
Hasło po wilamowsku
ŚŁYFYN
Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady

ŚŁYFYN v. (imp. sg. ŚŁYFER, pl. ŚŁYFYT; part. perf. GYŚŁYFYT + hon)

praesens

sg.

pl.

1. p.

ŚŁYFER

ŚŁYFYN

2. p.

ŚŁYFYST

ŚŁYFYT

3. p.

ŚŁYFYT

ŚŁYFYN

praeteritum

sg.

pl.

1. p.

ŚŁYFYT

ŚŁYFYTA

2. p.

ŚŁYFYTST

ŚŁYFYT

3. p.

ŚŁYFYT

ŚŁYFYTA

1. usypiać: Miöeha kliny kyndyn śłöfa zoüwer ȧj, ȧ miöehja müsa dy ełdyn gejn śłyfyn. ‘Niektóre małe dzieci same zasypiają, a niektóre muszą usypiać rodzice.’

2. być sennym: Yhy fjet mih yta mytum oüta cy fiöen, bo s’śłyfyt mih cy zjyr – yhy djef cyderjyśt ȧ kȧfy oüstrynkja. ‘Bałbym się teraz jechać samochodem, bo już przysypiam – powinienem najpierw wypić kawę.’

Audio, do odsłuchu wymowy