ŚPRȦH(J)A

Hasło po polsku
mówić, rzec
Hasło po wilamowsku
ŚPRȦH(J)A
Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady

ŚPRȦH(J)A v. (imp. sg. ŚPREJH / ŚPRȦH, pl. ŚPRȦHT; part. perf. GYŚPROHA + hon)

praesens

sg.

pl.

1. p.

ŚPRȦH

ŚPRȦH(J)A

2. p.

ŚPRYHST

ŚPRȦHT

3. p.

ŚPRYHT

ŚPRȦH(J)A

praeteritum

sg.

pl.

1. p.

ŚPROH

ŚPROHA / ŚPRÖHA

2. p.

ŚPROHST

ŚPROHT / ŚPRÖHT

3. p.

ŚPROH

ŚPROHA / ŚPRÖHA

mówić, rzec: Ȧ śpryht ȧzu śtyłnik, yh ferśtej’ȧ giöe ny. ‘On mówi tak cicho, (że) wcale go nie rozumiem.’

UWAGA: czasownik ŚPRȦH(J)A jest rzadko używany, w powszechnym użyciu jest czasownik → KUZA.

Audio, do odsłuchu wymowy