ŚPRYNGJA
| Hasło po polsku |
skoczyć, skakać, zapłodnić, zapładniać, zaatakować, atakować
|
||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Hasło po wilamowsku |
ŚPRYNGJA
|
||||||||||||||||||||||||
| Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady |
ŚPRYNGJA v. (imp. sg. ŚPRYNG, pl. ŚPRYNGT; part. perf. GYŚPRUNGA + zȧjn / hon)
1. (+ zȧjn / hon) skoczyć, skakać: Ny śpryng ȧzu, bo dy mahst s’bet cynist! ‘Nie skacz tak, bo psujesz łóżko!’ 2. (+ zȧjn) zapłodnić, zapładniać (o zwierzętach): Der öks ej uf dy kü gyśprunga. ‘Byk zapłodnił krowę.’ 3. (+ hon) (za)atakować: Yta śpryngt’ȧ ȧzu uf mih, ȧ jyśter höt’ȧ dosnymłikjy gymaht. ‘Teraz mnie tak atakuje, a przecież on kiedyś robił to samo’. Jeśli czasownika ŚPRYNGJA używa się w znaczeniu zmiany miejsca, np. Ejs ej ejwys bahła gyśprunga. ‘Ona przeskoczyła strumyk.’, używa się czasownika posiłkowego zȧjn. Jeśli zaś mowa o samym procesie skakania, możliwe jest użycie zarówno zȧjn, jak i hon: Dy kyndyn zȧjn / hon cwü śtunda ufer trampolin gyśprunga. ‘Dzieci skakały na trampolinie dwie godziny.’ Por. też: roüsśpryngja ‘wyskoczyć, wyskakiwać’: Yh fur frȧjd śpryng yh roüs. ‘Ja z radości wyskakuję.’ (fragment piosenki Diöt fum hejwuł) |
||||||||||||||||||||||||
| Audio, do odsłuchu wymowy |
|