ŚRȦJTA
| Hasło po polsku |
kroczyć, iść
|
||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Hasło po wilamowsku |
ŚRȦJTA
|
||||||||||||||||||||||||
| Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady |
ŚRȦJTA v. (imp. sg. ŚRȦJT, pl. ŚRȦJT; part. perf. GYŚRYTA + zȧjn)
kroczyć, iść: Har śrȧt cym tron ȧmałik, oder pewnik, zȧj śtatür wiöe głȧjh ȧn łiht – ider höt’ȧ y dar wȧjł tif gyaht. ‘Kroczył do tronu powoli, ale pewnie, jego postać była wyprostowana i jasna – każdy czuł w tej chwili do niego głęboki szacunek.’; Zy zułda ju ryś yn ham kuma, derwȧjł kuma zy eta byfynstyt gyśryta. ‘Mieli przyjść do domu wcześniej, a tymczasem kroczą do domu teraz, jak jest ciemno’. |
||||||||||||||||||||||||
| Audio, do odsłuchu wymowy |
|