ŚRȦJWERȦJ

ŚRȦJWERȦJ s. f. (pl. ŚRȦJWERȦJA)

1. pisanina: Zo’h wejder nojy notatkja maha? Nȧ, Göt bycoł dy’ś, s’gyt y mem śrȧjwbihła śun gynüg śrȧjwerȧj. ‘Znów mam robić nowe notatki? Nie, dziękuję bardzo, w moim zeszycie jest już dość pisaniny.’

2. pisanie, to, co napisane: Gük dy Abda-Inga höt wymysiöeryś gyśrejwa, höt zy jyr śrȧjwerȧja ny roüsgan, ȧn diöh dos błȧjn dy teksta föner fjy dy mȧsta łoüt fremd. ‘Mimo że Ingeborg Matzner-Danek pisała po wilamowsku, nie wydała napisanych przez siebie tekstów drukiem, przez co pozostają one dla większości nieznane.’