ŚRYWT

ŚRYWT s. f. (pl. ŚRYWTA, dim. ŚRYWTŁA)

1. pismo (system znaków): Dy śrywt bynöct y dam wjytynbihła ej dy ȧncikjy hoütcytag gybroühty śrywt fur wymysiöeryśa śpröh – zy byśtejt fu drȧjȧndresik böśtowa, piöer digrafa ȧn fu ȧm trigraf. ‘Pisownia użyta w tym słowniku jest jedyną używaną obecnie w języku wilamowskim – składa się z 33 liter, kilku dwuznaków i jednego trójznaku.’

2. pismo (ręczne): Zȧj śrywt ej zu śwjer cy derłaza, do’h kon nist fu dar śrȧjwerȧj ny bygrȧjfa. ‘Jego pismo jest takie trudne w odczycie, że nie mogę nic zrozumieć z tej pisaniny.’

3. (dużą literą + HȦLIK) Pismo (Święte): Dy (Hȧlikjy) Śrywt ej ejwerzoct uf ejwer drȧjtoüzyt zȧhshundyt śpröha. ‘Pismo (Święte) zostało przetłumaczone na ponad 3600 języków.’

Por. też: dy ośrywt ‘odpis (kopia)’, dy handśrywt ‘rękopis’, dy underśrywt ‘podpis’.

Zob. też: → ŚRȦJWA