ŚTATÜR

Hasło po polsku
postać, figura, pomnik
Hasło po wilamowsku
ŚTATÜR
Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady

ŚTATÜR s. f. (pl. ŚTATÜN)

1. postać (bohater): Ym küca wymysiöeryśa dramat «Ufs griny groz» gyt’s zȧhs śtatün. ‘W krótkim wilamowskim dramacie «Ufs griny groz» (‘Na zieloną trawę’) jest sześć postaci.’

2. postać (wygląd, sylwetka): Yh triöe dy śtatür fu mer gycyłikja müter byśtenik nö ym gydyhtnys, gük yh ȧzu klin wiöe, wen zy śtiörw. ‘Wciąż noszę w pamięci postać matki, choć byłem tak mały / byłam tak mała, gdy odeszła.’

3. figura, pomnik: Ufum rynk śtind jyśter dy śtatür fu zȧj Jüzep, ȧn yta śtejt diöt dy śtatür fum hȧlikja Biöetuł-Moc-Jüza. ‘Na rynku stała dawniej figura świętego Józefa, a teraz stoi tam pomnik św. Józefa Bilczewskiego.’

Audio, do odsłuchu wymowy