ŚTȦH(J)A (ZIH)

Hasło po polsku
kłuć, ukłuć, żądlić, użądlić
Hasło po wilamowsku
ŚTȦH(J)A (ZIH)
Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady

ŚTȦH(J)A (ZIH) v. (imp. sg. ŚTȦH, pl. ŚTȦHT; part. perf. GYŚTOHA + hon)

praesens

sg.

pl.

1. p.

ŚTȦH

ŚTȦH(J)A

2. p.

ŚTYHST

ŚTȦHT

3. p.

ŚTYHT

ŚTȦH(J)A

praeteritum

sg.

pl.

1. p.

ŚTOH

ŚTOHA / ŚTÖHA

2. p.

ŚTOHST

ŚTOHT / ŚTÖHT

3. p.

ŚTOH

ŚTOHA / ŚTÖHA

1. (u)kłuć: S’Nüśü höt zih cüfełik myt ȧr nöłd yn doüma gyśtoha. ‘Ania przypadkowo ukłuła się igłą w kciuk.’

2. u(kłuć) (o bólu): Ym hac śtyht’s mih yhta. ‘W sercu coś mnie kłuje.’

3. (u)żądlić: Ȧ bejn höt mih gyśtoha, oder’s śot nist ny: Göt zȧj dank bej’h uf dos ny hȧglik. ‘Użądliła mnie pszczoła, ale nic nie szkodzi: dzięki Bogu nie jestem uczulony.’

Por. też: dy würyt śtyht y dy oüga ‘prawda kłuje w oczy’ (powiedzenie); der śtejh ‘pchnięcie ostrzem lub szpadlem’.

Audio, do odsłuchu wymowy