ŚTUND

ŚTUND s. f. (pl. ŚTUNDA)

godzina, moment: Yhy bej śun ogycün ȧn yh śtej hiöera hesa, bo der śofer kon kuma idy śtund. ‘Jestem już ubrany / ubrana i czekam na zewnątrz, bo kierowca może przyjechać w dowolnym momencie.’; Yhy ho śun wifuł śtunda gyat, ȧn ho’h nö ny ołys ufgyśrejwa. ‘Pracuję już tyle godzin, a nie zapisałem / nie zapisałam jeszcze wszystkiego.’