ŚYMUŁ

ŚYMUŁ s. m. (pl. ŚYMUŁN, dim. ŚYMEŁA)

stołek, taboret: Kumtźe nȧj ȧn zect’üh nejder, wer hon śun kȧ frȧjy śtiln ny, oder s’fynt zih byśtymt jynt ȧ śymuł. ‘Niech pan / pani wejdzie i usiądzie, nie mamy już wolnych krzeseł, ale na pewno znajdzie się jakiś stołek.’

Por. też: der śymuł ‘pleśń’, ‘siwy koń’ – wyraz ten jest wymawiany z krótką samogłoską, a ŚYMUŁ – z długą.