TJYŚA

Hasło po polsku
śmieć, odważyć się, ważyć się, powinien
Hasło po wilamowsku
TJYŚA
Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady

TJYŚA v. (imp. sg. TIÖE, pl. TJYŚT; part. perf. GYTÜŚT + hon)

praesens

sg.

pl.

1. p.

TIÖE

TJYŚA

2. p.

TIÖEST

TJYŚT

3. p.

TIÖE

TJYŚA

praeteritum

sg.

pl.

1. p.

TÜŚT / TÜŚ

TÜŚTA / TÜŚA

2. p.

TÜŚT(ST)

TÜŚT

3. p.

TÜŚT / TÜŚ

TÜŚTA / TÜŚA

śmieć, (od)ważyć się, powinien (czasownik modalny): Dy głoüwikja jüda ȧn muzułmana tjyśa kȧ śwȧjnfłȧś ny asa. ‘Wierzący żydzi i muzułmanie nie powinni jeść wieprzowiny.’; Yhy wa diöt śun kȧ möł mej ny gejn: yhy tüś ju diöt piöer möł ȧjtrata, ȧn zy hon mih jok oüsgyłaht. ‘Już nigdy tam nie pójdę: odważyłem się parę razy tam wstąpić i oni mnie tylko wyśmiali.’; Yh tiöe fu dam ȧni ny kuza. ‘Nie śmiem o tym nawet mówić.’

Audio, do odsłuchu wymowy