UFKŁOÜN
| Hasło po polsku |
pozbierać, nazbierać, podebrać (ukraść)
|
||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Hasło po wilamowsku |
UFKŁOÜN
|
||||||||||||||||||||||||
| Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady |
UFKŁOÜN v. (imp. sg. KŁOÜ UF, pl. KŁOÜT UF; part. perf. UFGYKŁOÜT + hon)
1. pozbierać, nazbierać: Rüdek, gejźe ȧn kłoüźe ȧbysła fłoüma uf, bo zy wan śun bałd zȧjn ejwerganga. ‘Rudolfie, idź i nazbieraj śliwek, bo zaraz będą przejrzałe.’ 2. podebrać (ukraść): Ny łö dȧj zaha ȧzu rymłejgja – imyd myht zy ufkłoün. ‘Nie zostawiaj swoich rzeczy luzem – ktoś może je podebrać / ukraść.’ Zob. też: → KŁOÜN |
||||||||||||||||||||||||
| Audio, do odsłuchu wymowy |
|