UFŁODA

Hasło po polsku
naładować, nałożyć
Hasło po wilamowsku
UFŁODA
Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady

UFŁODA v. (imp. sg. ŁOD UF, pl. ŁOT UF; part. perf. UFGYŁODA + hon)

praesens

sg.

pl.

1. p.

ŁOD UF

ŁODA UF

2. p.

ŁODST UF

ŁOT UF

3. p.

ŁOD / ŁOT UF

ŁODA UF

praeteritum

sg.

pl.

1. p.

ŁOT UF

ŁOTA UF

2. p.

ŁOTST UF

ŁOT UF

3. p.

ŁOT UF

ŁOTA UF

1. naładować, nałożyć: Zej hon zöfuł ufs öemy yzeła ufgyłoda, do’s höt mih wunder, wi’s giöe kon gejn! ‘Tyle naładowali / naładowały na biednego osiołka, że dziwię się, jak on w ogóle może iść!’

2. naładować urządzenie elektroniczne: O nȧ, dy bateryj y mem kamela ej bałd füt! Yhy mü’s byhend ufłoda. ‘O nie, moja komórka się prawie rozładowała! Muszę ją szybko naładować.’

Zob. też: → ŁODA

Audio, do odsłuchu wymowy