UFŚTEJN

Hasło po polsku
wstawać, powstać, podnieść się, ożywać, ożyć, obudzić się, budzić się, odrodzić się
Hasło po wilamowsku
UFŚTEJN
Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady

UFŚTEJN v. (imp. sg. ŚTEJ UF, pl. ŚTEJT UF; part. perf. UFGYŚTANDA + zȧjn)

praesens

sg.

pl.

1. p.

ŚTEJ UF

ŚTEJN UF

2. p.

ŚTEJST UF

ŚTEJT UF

3. p.

ŚTEJT UF

ŚTEJN UF

praeteritum

sg.

pl.

1. p.

ŚTIND UF

ŚTINDA UF

2. p.

ŚTINDST UF

ŚTINT UF

3. p.

ŚTIND UF

ŚTINDA UF

1. wsta(wa)ć, powstać, podnieść się: Har ej fum śtül ufgyśtanda. ‘On podniósł się z krzesła.’; Nimyd fön yns wyt fum grop ny ufśtejn, wen wjyr wan śtarwa. ‘Nikt z nas nie powstanie z grobu, gdy umrzemy.’

2. oży(wa)ć, (o)budzić się, odrodzić się: Wymysoü ej ȧzu andyśt gywiöda, do wen dy ołda Wymysiöejyn wjyn ufśtejn, wjyn zy fum kjyhüf yn ham ny trafa. ‘Wilamowice tak się zmieniły, że gdyby dawni Wilamowianie ożyli, nie trafiliby z cmentarza do domu.’; Dy wymysiöeryśy śpröh śtejt uf. ‘Język wilamowski się odradza.’

Por. też: fun tuta ufśtejn ‘zmartwychwstać’: Yr Hȧlikja Śrywt śtejt’s gyśrejwa, do der Jezüs ej fun tuta ufgyśtanda. ‘W Biblii jest napisane, że Jezus zmartwychwstał.’

Zob. też: → ŚTEJN

Audio, do odsłuchu wymowy