WAFA (ZIH)
| Hasło po polsku |
rzucać, cisnąć, rzucić się, rzucać się, mieć młode
|
||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Hasło po wilamowsku |
WAFA (ZIH)
|
||||||||||||||||||||||||
| Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady |
WAFA (ZIH) v. (imp. sg. WEJF / WAF, pl. WAFT; part. perf. GYWÜFA + hon)
1. rzucać, cisnąć: Wafa myta śtȧnn ej nybezpjećnik. ‘Rzucanie kamieniami jest niebezpieczne.’; Dy zun wjyft ȧn wiöema śȧjn ȧn zy underśnet idys detal fur łandśoft. ‘Słońce rzuca ciepły blask, podkreślając każdy detal krajobrazu.’ 2. (z ZIH) rzucić się, rzucać się: Śwah nö ȧm łanga tag yr at, wüf’ȧ zih gryhta ufs bet, wi’ȧ nok yn ham cyrykkom, ȧn’ȧ śłüf ȧj. ‘Zmęczony po długim dniu w pracy, rzucił się od razu na łóżko, gdy tylko wrócił do domu, i zasnął.’ 3. mieć młode (o zwierzętach): Dy kü wjyft dy kełwyn ȧn dy köwuł – dy fyłihła. ‘Krowa się cieli, a klacz się źrebi.’ Rzadko używaną formą tego czasownika jest wjyfa (zih). |
||||||||||||||||||||||||
| Audio, do odsłuchu wymowy |
|