WȦNŁA

WȦNŁA s. n. (pl. WȦNŁA)

wózek: S’wymysiöejer müzeum ej ȧzu gymoüyt, do dy łoüt, wo zy hon jynta nyfułgyłenkikkȧjta kyna diöt łȧjht myta wȧnła derfiöen. ‘Muzeum w Wilamowicach jest tak zbudowane, że osoby z niepełnosprawnościami mogą tam łatwo dojechać na wózku.’; Mȧj kolega höt yta cwejnłik, to müsta zy kiöefa ȧ döpüłt wȧnła. ‘Mój kolega ma teraz bliźnięta, więc oni musieli kupić podwójny wózek.’

Zob. też: → WIÖEN