WEGJA

WEGJA praep. (dat.)

1. z powodu, ze względu na: S’ej diöt ȧ wȧgrod, uf wyłum zy ferśidnikjys wegjam wyźinek oüsśtełta. ‘Tam jest rondo, na którym wystawiono różne rzeczy ze względu na dożynki.’; Fertrejn wegja religjon, / polityk ȧn rebeljon, / wandyta’z fu England, Holand / ȧn köma bocy uf Pöłand. ‘Wypędzeni z powodu religii, / polityki i buntu, / wywędrowali z Anglii, Holandii / i przybyli do Polski.’ (FB 1921)

2. zgodnie z: Wegjam rȧht mü’ȧ gejn yn rest. ‘Zgodnie z prawem powinien pójść do więzienia.’

3. (rzad.) na podstawie: Mȧj baba hot ȧ zyta grus köhbihła ȧn zy koht inda wegja dam bihła. ‘Moja babcia miała taką wielką książkę kucharską i zawsze gotowała na podstawie tej książki.’