WEKJA

Hasło po polsku
budzić, obudzić
Hasło po wilamowsku
WEKJA
Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady

WEKJA v. (imp. sg. WEK, pl. WEKT; part. perf. GYWEKT + hon)

praesens

sg.

pl.

1. p.

WEK

WEKJA

2. p.

WEKST

WEKT

3. p.

WEKT

WEKJA

praeteritum

sg.

pl.

1. p.

WEKT

WEKTA

2. p.

WEKTST

WEKT

3. p.

WEKT

WEKTA

(o)budzić: Yhy ho ȧ wekjer uf aht s’mügjys ȧjgyśtełt. Wek mih, byt śejn, wen’ȧ ny wje kłengln. ‘Nastawiłem / Nastawiłam budzik na ósmą rano. Obudź mnie, proszę, gdyby nie zadzwonił.’

Por. też: der wekjer ‘budzik’, ȧjśteła ‘nastawi(a)ć (np. budzik)’, ufwekja (zih) ‘obudzić (się), zbudzić (się)’.

Audio, do odsłuchu wymowy