WOSER

WOSER s. n. (pl. WASYN)

1. woda: Fun śejna grusa gybjygja / fłoüst ȧ kwał fryś ȧn kałd. / War dos woser wyt trynkja, / błȧjt jung ȧn nymer ołd. ‘Z pięknych wielkich gór płynie źródło świeże i czyste. / Kto tej wody wypije / będzie młody i nigdy się nie zestarzeje.’ (JG 2004); Yhy cjyn ju myt woser ny, yhy woś mih ida tag. ‘Żyję w zgodzie z wodą (tj. ‘nie mam nic przeciwko wodzie’), myję się codziennie.’

2. ciek wodny, potok: Y Büldiöf fłoüst s’Büldiöfer woser. ‘W Bulowicach (wieś w gminie Kęty) płynie potok Bulówka.’

Por. też: s’rȧnwoser ‘deszczówka’, s’trynkwoser ‘woda pitna’.