WÜCUŁ
| Hasło po polsku |
korzeń, korzenie (pochodzenie)
|
|---|---|
| Hasło po wilamowsku |
WÜCUŁ
|
| Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady |
WÜCUŁ s. f. (pl. WÜCUŁN, dim. WJYCŁA) 1. korzeń: Dy bźyma hon śwahy wücułn, diöh dos foła zy łȧjht ym. ‘Modrzewie mają słabe korzenie, przez co łatwo się przewracają.’ 2. (pl.) korzenie (pochodzenie): Yhy głiöe, do dy wücułn fu Wymysiöejyn zȧjn hyhstyns y Holand. ‘Uważam, że Wilamowianie mają korzenie najprawdopodobniej w Holandii.’ |
| Audio, do odsłuchu wymowy |
|