WÜM

WÜM s. m. (pl. WJYM, dim. WJYMŁA)

robak, owad (podziemny lub podobny do larwy / robaka): Fu uwa śoüt der opuł śejn oüs, oder ynwik płiöeśjyta śun dy wjym. ‘Z góry jabłko ładnie wyglądało, ale w środku grasowały już robaki.’; Yhy gej wjym oüsgrowa, bo dy fyś fanga zih śejn uf zy. ‘Idę wykopać robaki, bo na nie dobrze biorą ryby.’

Owady naziemne, szczególnie latające albo przynajmniej mające odnóża, nazywa się → MOD. Również ‘kret’ należy w języku wilamowskim do kategorii ‘podziemnych robaków’: der małtwüm: Der grysty wüm dos ej der małtwüm. ‘Największym robakiem jest kret.’

Por. też: der zȧjgjahanyswüm ‘robaczek świętojański’, s’(gy)wjymik ‘robactwo’.