YM KOLAND GEJN
| Hasło po polsku |
chodzić po kolędzie, kolędować
|
||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Hasło po wilamowsku |
YM KOLAND GEJN
|
||||||||||||||||||||||||
| Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady |
YM KOLAND GEJN v. (imp. sg. GEJ YM KOLAND, pl. GEJT YM KOLAND; part. perf. YM KOLAND (GY)GANGA + zȧjn)
1. chodzić po kolędzie (kolędować): Fu Wȧjnaht bocy Drȧj Kyng gejt mȧ ym koland. ‘Od Bożego Narodzenia do Trzech Króli chodzi się po kolędzie.’ 2. chodzić po kolędzie (wizyta duszpasterska): Di nökweryn nymt inda ȧ fiöen ufs mytagasa, wen’ȧ gejt ym koland uf ynzer śtrös. ‘Sąsiadka zawsze przyjmuje księdza na obiad, kiedy ten chodzi po kolędzie na naszej ulicy.’; Dy śynsty śtuw yn ałda wymysiöejer hyta wiöe «dy śejny śtuw» – diöt nöma zy oü ȧ fiöen ym koland oba oü dy friöedagest uf. ‘Najładniejszą izbą w dawnych wilamowskich domach drewnianych była «piekno izba» – tam podejmowano księdza po kolędzie lub też gości weselnych.’ Zob. też: → KOLAND |
||||||||||||||||||||||||
| Audio, do odsłuchu wymowy |
|