YMERTIHŁA

YMERTIHŁA s. n. (pl. YMERTIHŁA / YMYNTIHŁA)

odziewaczka (element stroju wilamowskiego: duża, kwadratowa, wełniana chusta): Ȧ zyta ymertihła hot dy müter mȧjny. ‘Taką odziewaczkę miała moja matka.’; Kyc s’kynd mytum ymertihła ym, do’s zih ny ferkiłt. ‘Otul dziecko odziewaczką, żeby się nie przeziębiło.’