YT(A) / ET(A)

YT(A) / ET(A) adv.

teraz: Fercȧj, oder ho’h yta kȧ cȧjt ny. ‘Wybacz, ale nie mam teraz czasu.’; Wos wełter et maha? ‘Co chcecie / chce pan(i) teraz robić?’; Yta, yta kymt’ȧ / Mytum śnoücer dryt’ȧ. ‘Teraz, teraz idzie / Wąsem kręci.’; Dos bihła ej eta grod gyłaza. ‘Tę książkę teraz ktoś czyta.’; S’zȧjn kȧ fad mej ny, yt zȧjn dy mȧśinn. ‘Nie ma już koni, teraz są maszyny.’

Najczęściej używaną formą jest YTA, nieco rzadziej YT. Formy ETA i ET są używane rzadziej.