ZȦGJER

ZȦGJER s. m. (pl. ZȦGJYN, dim. ZȦGJELA)

zegar: Yhy kund s’nahts ny śłöfa, bo h’hüt byśtenik ȧ zȧgjer śłön. ‘Nie mogłem / Nie mogłam spać w nocy, bo ciągle słyszałem, jak bije zegar.’; Der rima fum zȧgjela höt zih mer ogyrysa, yh djef gejn mytum cym zotłer. ‘Urwał mi się pasek od zegarka, muszę iść z nim do rymarza.’ 

Por. też: der hözazȧgjer ‘zegarek kieszonkowy’, der wȧjzer ‘wskazówka (na zegarze)’, der zunazȧgjer ‘zegar słoneczny’.