ZIÖEN

ZIÖEN v. (imp. sg. ZIÖE, pl. ZIÖET; part. perf. GYZIÖET + hon)

1. powiedzieć: Kyndsty mer ziöen, wu ej der śympa? ‘Mógłbyś / Mogłabyś mi powiedzieć, gdzie jest toaleta?’; S’ej śwjer cy ziöen, op’s y cwü woha wyt gan śejny cȧjt. ‘Trudno powiedzieć, czy za dwa tygodnie będzie ładna pogoda.’; Yh kon dos zyhjer ziöen, do’h wa di prifnan byśrejn. ‘Mogę z pewnością powiedzieć, że zdam ten egzamin.’; Ziöewer, do imyd śtyłt der dȧj oüta – wos wjesty maha? ‘Powiedzmy, że ktoś ukradłby ci samochód – co byś zrobił / zrobiła?’; Wi gyziöet, yh śtym myt dan bydingnisa ȧj, oder cyjyśt müster coła. ‘Jak zostało powiedziane, zgadzam się z tymi warunkami, ale najpierw musicie / muszą państwo / musi pan / musi pani zapłacić.’

2. mówić (coś): Har ziöet mer inda, do’h ny ga röt, oder yh wa jum bywȧjza, do’ȧ höt kȧ rȧht ny! ‘Zawsze mi mówi, że nie dam rady, ale pokażę / udowodnię mu, że nie ma racji!’; Dü wyst mer ny ziöen, wos yh mü maha. ‘Nie będziesz mi mówił / mówiła, co mam robić.’; Yh ziöe der dos, do dy’s wȧst. ‘Mówię ci to, żebyś [to] wiedział / wiedziała.’

Por. też: s’ej ny gyziöet ‘(to) nie jest pewne, nie ma pewności’: Dü konst oü ony bilet kuma, oder s’ej ny gyziöet, do dy wyst hon wu cy zyca. ‘Możesz przyjść bez biletu, ale nie ma pewności, że będziesz miał / miała gdzie siedzieć.’; under^|ziöen ‘podpowiedzieć’: Yhy kon der underziöen, wos dy zost maha, wen dy wyłst śtüdjyt uf dam tȧl. ‘Mogę ci podpowiedzieć, co masz zrobić, żeby studiować na tym wydziale.’

Zob. też: → ȦNÖHZIÖEN, → CYRYKZIÖEN