ZOÜWER₁

ZOÜWER₁ pron.

sam: Yhy bej duł? Dü byst zoüwer duł! ‘Ja jestem głupi(a)? Sam(a) jesteś głupi(a)!’; Wjyr wan yns zoüwer ny gan röt. ‘Nie damy sobie sami rady.’; Nymiöehja fyś, wo zy yr oceantif ława, kyna śłyngja öpfyn gryser wi zej zoüwer. ‘Niektóre ryby, mieszkające w głębi oceanu, połykają ofiary większe od nich samych.’; Ȧ myt wam wje’h kuza? Cy zejh zoüwer wa’h füt ny kuza! ‘A z kim będę rozmawiać? Do siebie samego / samej przecież nie będę mówić!’; Yhy wȧ, do’s’um imyd höt underziöet: fu zejh zoüwer wje’ȧ mer nist ny śenkja. ‘Wiem, że mu to ktoś podpowiedział: sam z siebie by mi nic nie podarował.’