KÖŁA

KÖŁA s. m. (pl. KÖŁA)

węgiel: Ȧ łoüt wjema jyr hoüzyn myta köła o, ȧn ander myt gaz. ‘Jedni ludzie ogrzewają swoje domy węglem, a inni gazem.’; Wi dy kyndyn śpejłta, höt zih ȧs hyndyn köła hejngyłet. ‘Kiedy dzieci się bawiły, jedno schowało się za kupą węgla.’

Rzeczownik KÖŁA najczęściej używany jest w liczbie mnogiej (pl.).