KRIGJA
| Hasło po polsku |
dostawać, dostać, otrzymywać, otrzymać, sięgnąć, sięgać, zdobyć, zdobywać, zachorować na coś, zostać uderzonym, oberwać, zostać opanowanym
|
||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Hasło po wilamowsku |
KRIGJA
|
||||||||||||||||||||||||
| Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady |
KRIGJA v. (imp. sg. KRIG, pl. KRIGT; part. perf. GYKRIGT + hon)
1. dosta(wa)ć, otrzym(yw)ać: Hojer ho’h gykrigt zöfuł gyśenkja, do’h bej yt ȧ rȧjher menć! ‘W tym roku dostałem tyle prezentów, że jestem teraz bogaty!’ 2. sięgnąć, sięgać: Kyndsty mer hyłfa? Yhy kon dos ny krigja, ȧ dü byst hyhjer fön mer. ‘Mógłbyś mi pomóc? Nie mogę tego sięgnąć, a ty jesteś ode mnie wyższy.’ 3. zdoby(wa)ć (np. miejsce): Wejder krigtwer ȧ andyn płoc. ‘Znów zdobyliśmy drugie miejsce.’ 4. dosta(wa)ć (np. chorobę), zachorować na coś: Har krigt ȧ śłag ys hac ȧn’ȧ śtiörw. ‘Dostał zawału i zmarł.’; Har krigt ȧ krawys, do operjyta zy’ȧ ȧn dy operȧcyj ej güt oüsganga. ‘On dostał raka, więc go operowano i operacja przebiegła dobrze.’ 5. oberwać, zosta(wa)ć uderzonym: Gük ȧ krigt piöer möł ys gyzyht, ȧ go’ȧ ny cyryk. ‘Mimo że dostał kilka razy w twarz, nie oddał im.’ 6. zosta(wa)ć opanowanym (np. przez strach): Zej krigt ȧn strah ȧn zy kund zih ny rjyn. ‘Przestraszyła się i nie mogła się ruszyć.’ |
||||||||||||||||||||||||
| Audio, do odsłuchu wymowy |
|