KÜC

KÜC adj., adv. (KJYCER, KJYCT-)

krótki: Śoü’h beser oüs myta küca oba myta łanga łöda? ‘Lepiej wyglądam w krótkich czy w długich włosach?’; Ȧ kücy wȧjł kon yh hiöera, oder fjyder dih, bo zyst wa’h fjy dy wür gejn. ‘Krótką chwilę (= niedługo) mogę poczekać, ale śpiesz się, bo inaczej naprawdę sobie pójdę.’; Wjyr zan yns wejder nö ȧr küca poüz. ‘Znowu się widzimy / zobaczymy po krótkiej przerwie.’; Der tag wjyd nö ȧmöł kjycer, s’ej śun der hjewyst. ‘Dzień staje się coraz krótszy, to już jesień.’

Por. też: ferkjyca ‘skrócić, skracać’, dy ferkjycnan ‘skrót’.