KYNDERŚPRÖH

KYNDERŚPRÖH s. f. (pl. KYNDERŚPRÖHA)

język dziecięcy: Dy wymysiöeryśy śpröh – ȧzu wi idy łanikjy śpröh ufer wełt – höt jyr ȧgja rȧjhjy kynderśpröh. ‘Język wilamowski – podobnie jak każdy żywy język na świecie – ma swój własny bogaty język dziecięcy.’

Przykłady wyrazów należących do języka dziecięcego: cica ‘ssać, cyckać’, s’ćiśju ‘konik, koń’, s’ćjućju ‘piesek, pies’, ćjüla ‘sikać’, s’ćjüla ‘siusiak’, ćjüpa ‘siadać’, hȧjti (hȧjci) gejn ‘iść na spacer’, heći-peći ‘hokus-pokus’, s’küśjü ‘kotek’, lüla ‘lulać (spać, leżeć w łóżku)’, nyna ‘nynać, drzemać, spać, leżeć w łóżku’, s’mȧźi ‘świnka, świnia’, s’miźi ‘kot’, dy müc ‘krówka, krowa’, s’müźjü ‘krówka, krowa’, papa ‘papać, jeść’, dy papinkja ‘(pl. tant.) smakołyki’, püpa ‘robić kupę’, pyfa ‘spać’.

Zob. też: → ŚPRÖH