KYNGL

KYNGL s. m. (pl. KYNGLN, dim. TRÜŚŁA)

królik: Jyśter wün dy kyngln ȧn dy cejgja dy fihjyn, wyły wün gyhałda fun hytłyn, dos hȧst fun zyta łoüt, wo zy hota kȧ fȧld ny, jok ȧ hyt. ‘Dawniej króliki i kozy to były zwierzęta, które były trzymane przez chałupników, to jest przez takich ludzi, którzy nie mieli pola, tylko chałupę.’