KYNSTŁIK

KYNSTŁIK adj., adv.

1. sztuczny, sztucznie: Dy kynstłikjy inteligenc ej hoütcytag wo ȧmöł brȧter bynöct. ‘Sztuczna inteligencja jest obecnie coraz szerzej wykorzystywana.’; Zy ziöeta mer, do di cih ej fur würa zȧjd, ȧ yta za’h, do zy ej fu ȧr kynstłikja wiöer gynyt! ‘Powiedziano mi, że ta poszewka jest z prawdziwego jedwabiu, a teraz widzę, że ona jest uszyta ze sztucznego materiału!’

2. artystyczny, artystycznie: Wjyr śteła jüh ynzer nojyśty kynstłikjy oüsśtełnan für. ‘Przedstawiamy państwu naszą najnowszą wystawę artystyczną.’

Por. też: der / dy kynstłikjy ‘artysta, złota rączka’: Mȧj dźjada ȧn zȧj brüder, dos wün cwej kynstłikjy, zy kunda ołys maha, fu hułc ȧn wen dy kü kołphot, kunda zy dos ufnama, zu wün zy, dy Linküś-bridyn. ‘Mój dziadek i jego brat, to były dwie złote rączki, wszystko mogli zrobić, z drewna i kiedy się krowa cieliła, mogli je przyjąć, tacy byli, bracie Linkusiowie.’

Zob. też: → KUNST