ŁAHAWAT

ŁAHAWAT adj.

1. śmieszny, zabawny: Yhy zos mytum Nüśü ȧn mytum Mjeta ufer friöed cyzoma ȧn zy fercyłta zöfuł łahawaty gyśihta, do wer yns müsta dy boühja hałda. ‘Siedziałem z Anią i Marcinem na weselu i oni opowiadali tyle zabawnych historii, że musieliśmy się trzymać za brzuchy.’

2. śmieszne (ironicznie): Yhy hüt cü, wi zy kuzta, do dy wymysiöeryśy śpröh ej kȧ śpröh ny. Dos wiöe łahawat. ‘Słuchałem, jak oni mówili, że wilamowski nie jest językiem. To było śmieszne / żałosne.’