ŁȦKJA
| Hasło po polsku |
lizać, oblizywać, oblizać
|
||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Hasło po wilamowsku |
ŁȦKJA
|
||||||||||||||||||||||||
| Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady |
ŁȦKJA v. (imp. sg. ŁȦK, pl. ŁȦKT; part. perf. GYŁȦKT + hon)
lizać, obliz(yw)ać: Łȧk ny s’gyfrüny ȧjza, bo dy cung wyt der cünum cüfriza. ‘Nie liż zamarzniętego metalu, bo język ci do niego przymarznie.’ Por. też: łȧk mi yn öeś ‘pocałuj mnie w dupę (często używane wilamowskie przekleństwo)’: Myhuł, fjy mih źe uf Krök, oder yh kon der nist fjyr dos ny coła. – Łȧk mih yn öeś. ‘Michał, zawieź mnie do Krakowa, ale nie mogę ci nic za to zapłacić. – Pocałuj mnie w dupę.’ |
||||||||||||||||||||||||
| Audio, do odsłuchu wymowy |
|