ŁJYR

ŁJYR s. f. (pl. ŁJYN)

1. nauka: Dy śpröhłjyr byśeftikt zih myter śpröh. ‘Językoznawstwo zajmuje się językiem.’; Der cył fur łjyr ej dy wełt wi ym gynoüsta cy byśrȧjwa. ‘Celem nauki jest jak najdokładniejszy opis świata.’

2. nauka (proces): S’hiöet tüt mer śun wej fu zöfuł łjyr! ‘Głowa mnie już boli od takiej ilości nauki!’; Namt ojer łjyrbihła ȧn maht zy uf zȧjt drȧjȧnfjycik uf. ‘Weźcie swoje podręczniki i otwórzcie je na stronie 43.’

3. lekcja: Dos wiöe ju ȧ łangy łjyr! ‘To była długa lekcja!’ – w tym znaczeniu częściej używa się wyrazu → LEKCYJ.