| Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady |
ŁODA v. (imp. sg. ŁOD, pl. ŁOT; part. perf. GYŁODA + hon)
|
praesens
|
sg.
|
pl.
|
|
1. p.
|
ŁOD
|
ŁODA
|
|
2. p.
|
ŁODST
|
ŁOT
|
|
3. p.
|
ŁOD / ŁOT
|
ŁODA
|
|
praeteritum
|
sg.
|
pl.
|
|
1. p.
|
ŁOT
|
ŁOTA
|
|
2. p.
|
ŁOTST
|
ŁOT
|
|
3. p.
|
ŁOT
|
ŁOTA
|
1. (za)ładować: Hjy uf dy cigln uf dy triöewer cy łoda – dü wyst śun zöfuł zuwizu ny kyna fjyn! ‘Przestań już ładować cegłę na taczkę – i tak już tylu nie dasz rady przewieźć!’
2. (za)ładować (strzelbę): Har höt zȧj byhs śun s’ander möł (uf)gyłoda ȧna wiöe cym śus byrȧt. ‘Załadować już swoją strzelbę po raz drugi i był gotów do strzału.’
3. ładować (baterię): Mȧj kamela wył ny łoda, s’wyt zih hon yhta hejngybröht. ‘Moja komórka się nie ładuje, coś się pewnie zepsuło.’
Por. też: ȧjłoda ‘zaprosić, zapraszać’, runderłoda ‘zładować (z wozu); pobrać, ściągnąć (plik)’.
Zob. też → UFŁODA
|