ŁOÜFA
| Hasło po polsku |
biec, biegać, szybko iść, szybko chodzić, szybko przemijać, lecieć, być wystawianym
|
||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Hasło po wilamowsku |
ŁOÜFA
|
||||||||||||||||||||||||
| Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady |
ŁOÜFA v. (imp. sg. ŁOÜF, pl. ŁOÜFT; part. perf. GYŁOÜFA + zȧjn)
1. biec, biegać, szybko iść / chodzić: Har ziöet, do’ȧ nöm noja jür wyt ida tag cwü śtunda łoüfa ȧn’ȧ łis’s ny. ‘On mówił, że po nowym roku będzie biegał codziennie dwie godziny i nie popuścił.’; Kłopy, łoüfźe ys gyweł ȧn kiöef nö ȧ pakła cöker, bo zöfuł wyt yns ny gynigja. ‘Mężu, leć / biegnij do sklepu i kup jeszcze opakowanie cukru, bo taka ilość nam nie wystarczy.’ 2. szybko przemijać (o czasie): Byr at łjeft dy cȧjt ind byhend. ‘Przy pracy czas zawsze szybko leci.’ 3. lecieć (być wyświetlanym w telewizji / kinie), być wystawianym (w teatrze): Wos łjeft yta uf National Geographic? ‘Co leci teraz na National Geographic?’ |
||||||||||||||||||||||||
| Audio, do odsłuchu wymowy |
|