ŁOÜHTA

Hasło po polsku
świecić
Hasło po wilamowsku
ŁOÜHTA
Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady

ŁOÜHTA v. (imp. sg. ŁOÜHT, pl. ŁOÜHT; part. perf. GYŁIÖEHT + hon)

praesens

sg.

pl.

1. p.

ŁOÜHT

ŁOÜHTA

2. p.

ŁIÖEHST

ŁOÜHT

3. p.

ŁIÖEHT

ŁOÜHTA

praeteritum

sg.

pl.

1. p.

ŁIÖEHT

ŁIÖEHTA

2. p.

ŁIÖEHTST

ŁIÖEHT

3. p.

ŁIÖEHT

ŁIÖEHTA

1. świecić (czymś): Dy kyndyn bawjȧta zih ȧn zy łiöehta myter bȧteryj. ‘Dzieci bawiły się i świeciły latarką.’; Jyśter łiöehta zy y Wymysoü mytum kin, ȧ kȧ hyt wiöe ny ferbrant. ‘Dawniej świecono w Wilamowicach łuczywem, a żaden dom się nie spalił.

2. świecić: Di lamp ej cy śwah, zy łiöeht bałd nist ny. ‘Ta lampa jest za słaba, prawie nie świeci.’

Audio, do odsłuchu wymowy