ŁOÜTA
| Hasło po polsku |
dzwonić (dużym dzwonem)
|
||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Hasło po wilamowsku |
ŁOÜTA
|
||||||||||||||||||||||||
| Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady |
ŁOÜTA v. (imp. sg. ŁOÜT, pl. ŁOÜT; part. perf. GYŁIÖET + hon)
dzwonić (dużym dzwonem): Gejwer y dy kjyh, bo zy łoüta śun. ‘Chodźmy do kościoła, bo już dzwonią.’; Zy łoüta yta y ynzum gycyłikja foter. ‘Dzwonią teraz naszemu zmarłemu ojcu.’; Byr procesyj łoüta dy głoka ym tüm, ȧn dy ministranta kłengln myta kłengjela. ‘W czasie procesji dzwonią dzwony na wieży, a ministranci dzwonią dzwonkami.’ Por. też: cyr mas łoüta ‘dzwonić na mszę’, ym tuta łoüta ‘dzwonić umarłemu’. |
||||||||||||||||||||||||
| Audio, do odsłuchu wymowy |
|