ŁÖFT

Hasło po polsku
powietrze, przeciąg, powiew, wietrzyk, tlen
Hasło po wilamowsku
ŁÖFT
Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady

ŁÖFT s. f. (pl. ŁÖFTA, dim. ŁYFTŁA)

1. powietrze: Dy oügagłyzyn hon zih mer ferriöehyt / ȧjgynowułt, bo’s wiöe cy fejł damf yr łöft. ‘Okulary mi zaparowały, bo było za dużo pary w powietrzu.’

2. przeciąg, powiew, wietrzyk: Ny zyc yr łöft, bo dy wyst dih ferkiła. ‘Nie siedź w przeciągu, bo się przeziębisz.’

3. powietrze (którym się oddycha), tlen: Mah mer s’fanster uf, bo’h krig kȧ łöft. ‘Otwórz mi okno, bo nie mam czym oddychać.’

Por. też: łyfta ‘wietrzyć’.

Audio, do odsłuchu wymowy