MEJGŁIK

MEJGŁIK adv., adj.

możliwy, osiągalny: Ȧ ander menć wje zuwos ny maha, oder myt ejm ej ołys mejgłik. ‘Ktoś inny nie zrobiłby czegoś takiego, ale w jego przypadku wszystko jest możliwe.’; Ys’s mejgłik, do mȧ hyhjer śpryngt, wi’ȧ śtejt? ‘Czy to możliwe, żeby skoczyć wyżej, niż się stoi?’

Por. też: dy mejgłikkȧjt ‘możliwość’, unmejgłik ‘niemożliwy’.