MIÖEHER

MIÖEHER pron. (adj. występujący w funkcji pron.)

niektóry: Fu miöehja wysty ȧni kȧ güt wüt ny hjyn. ‘Od niektórych nawet dobrego słowa nie usłyszysz.’; Wjyr krigta cy asa – ider y zȧj śysuł. Miöeher hot nist ny ben zih, to nom’ȧ s’asa y dy hand. ‘Dostaliśmy jeść – każdy do swojej miski. Niektórzy nie mieli nic przy sobie, to brali jedzenie do ręki.’ Dy Wymysiöejyn wün rȧjh ȧn zy kunda tehnyśy nojyśy kȧjta uf Wymysoü brengja, oder miöehjys gycojg, wo zy bynöcta, wiöe ganc gywynłik. ‘Wilamowianie byli bogaci i mogli sprowadzać do Wilamowic nowinki technologiczne, ale niektóre narzędzia, których używali, były całkiem zwyczajne.’; Ȧn zejh uf dy cyg, bo miöehjy fiöen łengjer, ȧ miöehjy kjycer. ‘I popatrz na pociągi, bo niektóre jadą dłużej, a niektóre krócej.’

Zaimek ten odmienia się jak przymiotnik w odmianie mocnej. Obecnie najczęściej używanymi formami są formy liczby mnogiej (pl.) – w liczbie pojedynczej (sg.) zaimek ten używany jest rzadko. Forma MIÖEH(J)A w liczbie mnogiej (pl.) używana jest częściej niż MIÖEHJY. Obok formy MIÖEH(J)A występuje również forma NYMIÖEHJA – ale tylko w liczbie mnogiej (pl.) – w tym samym znaczeniu (powstała zapewne przez wpływ polskiego niektóry): Ider höt zȧj ȧgja mȧnan: miöehja wułda śun gejn, ȧ nymiöehja błȧjn. ‘Każdy miał swoje własne zdanie: niektórzy chcieli już iść, a niektórzy zostać.’