MÖŁ

MÖŁ s. n. (pl. MÖŁ)

1. raz: Wifuł möł ho’h dos gyhüt, oder yhy kon dos byśtenik nö ny gydenkja. ‘Ileż razy to słyszałem, ale ciągle nie mogę tego zapamiętać.’; Yhy za zuwos s’jyśty möł! ‘Po raz pierwszy coś takiego widzę!’

2. danie: Gestyn wüwer ufer imprez, diöt krigtwer ufs jyśty möł ryndzüp, ȧ ufs ander möł – ȧ rülod. ‘Wczoraj byliśmy na imprezie, tam dostaliśmy na pierwsze danie rosół, a na drugie – roladę.’

Por. też: der möł ‘mak’, ufsmöł ‘naraz, jednocześnie’: Dy ürgȧnistyn klimpyt myt mejer klawiśa ufsmöł. ‘Organistka naciska kilka klawiszy jednocześnie.’

Zob. też: → ȦMÖŁ