MÜSA
| Hasło po polsku |
musieć
|
||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Hasło po wilamowsku |
MÜSA
|
||||||||||||||||||||||||
| Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady |
MÜSA v. (imp. sg. MÜ(S), pl. MÜST; part. perf. (GY)MÜST + hon)
1. musieć (czasownik modalny wyrażający przymus lub konieczność): Wo dy mün müst maha, mah hoüt. ‘Co musisz zrobić jutro, zrób dzisiaj.’ (powiedzenie); Nȧ, dü müst dos maha, bo’h hȧs der! ‘Nie, musisz to zrobić, bo ci każę!’; Ejwermün müs yh endłik gejn cym candökter. ‘Pojutrze muszę w końcu iść do dentysty.’ 2. musieć (czasownik modalny wyrażający prawdopodobieństwo, pewność): Dos möł mü’s śun güt zȧjn. ‘Tym razem powinno / musi już być dobrze.’; Wjyr müsa hon ym wingsta drȧj toüzyt myt yns – uf wingjer wyt’ȧ byśtymt ny śtyma. ‘Musimy mieć przy sobie co najmniej trzy tysiące – na mniej na pewno nie przystanie’ 3. czasownik modalny wyrażający przypuszczenie: Di bow mü njynt ny gejn – yh gydenk śun ny s’łecty möł, wen yh zy ho gyzan. ‘Ta kobieta widocznie już nigdzie nie chodzi – nie pamiętam już ostatniego razu, kiedy ją widziałam / widziałem.’ |
||||||||||||||||||||||||
| Audio, do odsłuchu wymowy |
|